3 เหตุผลดีๆ ที่คุณควรทำตัวกลับไปเป็นเด็กเสียบ้าง (ในบางเวลา)

แม้ว่าหลายๆ คนรอบตัวผมมักจะมีภาพจำของการเป็นคนบ้างานและค่อนข้างจริงจังกับชีวิต ส่วนหนึ่งก็เพราะหน้าที่การงาน แต่คนสนิทหลายๆ คนเองก็จะพอทราบเหมือนกันว่าผมเองก็มีอีกด้านที่ออกแนวเด็กๆ อยู่พอสมควร โดยเฉพาะการติดการ์ตูนอย่างพวกโดราเอมอน กันดั้ม รวมไปจนการอ่านการ์ตูนอีกมากมาย นั่นยังไม่นับหลายๆ ครั้งที่ผมเองก็มักจะทำอะไรสนุกๆ เหมือนเด็กจนหลายๆ คนเองก็เคยบอกทำนองว่าผิดคาดอยู่เหมือนกัน

ที่เอาเรื่องนี้มาเล่านั้น เพราะไหนๆ วันนี้ก็วันเด็ก ผมเลยมานั่งนึกๆ ดูว่าจริงๆ แล้วความเป็นเด็กนี้เองก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ชีวิตของคุณประสบความสำเร็จ หรือทำให้คุณได้มีความสุขมากกว่าที่คุณคิดและใช้ชีวิตประสาผู้ใหญ่นี่แหละ

1. การเป็นเด็กเติมพลังให้กับคุณ

เราคงไม่อาจจะปฏิเสธได้ว่าเด็กเป็นวัยที่เต็มไปด้วยพลังจนหลายๆ ทีก็ทำเอาผู้ใหญ่อย่างเราๆ ปวดหัวอยู่บ่อยๆ แต่ผมลองมองกลับไปว่าเพราะอะไรเราถึงจะมีพลังแบบนั้นอยู่เรื่อยๆ ซึ่งการลองกลับเป็นเด็ก หรือคิดอะไรแบบเด็กๆ ก็มีส่วนช่วยตรงนี้เหมือนกัน เพราะการพยายามทำหัวใจเราให้เป็นเด็กจะทำให้เรารู้สึกสนุกและมองโลกในแง่ดีกับหลายๆ อย่าง (ซึ่งพอเป็นผู้ใหญ่แล้วเรามักจะรู้สึกแย่ไปเสีย) นอกจากนี้การย้อมหัวใจตัวเองให้เป็นเด็กก็เติมความคิดสร้างสรรค์ ความซน ความขบถให้กับเราอยู่หลายๆ ครั้ง ซึ่งแท้จริงแล้วสิ่งเหล่านี้คือเชื้อพลังชั้นดีให้เรารู้สึกตื่นเต้น กระปรี้กระเปร่ามากกว่าเดิมนั่นแหละ

2. การเป็นเด็กทำให้คุณกลับมารู้สึกกับสิ่งรอบข้างมากขึ้น

ถ้าเรามองเด็กๆ เราจะเห็นว่าพวกเขาเป็นวัยที่ซื่อตรงกับความรู้สึกมากอยู่พอสมควร ประเภทโกรธก็โกรธ ดีใจก็ดีใจ และนั่นทำให้พวกเขารู้สึกจริงใจกับตัวเองมากกว่าผู้ใหญ่ที่มักจะถูกตีกรอบด้วยฐานะทางสังคมหรือภาพลักษณ์ต่างๆ จนไม่รู้เมื่อไรที่กลายเป็นว่าเราไม่กล้าจะรู้สึกกับอะไรเท่าไรนัก หลายๆ ครั้งแล้วผมเลยมักใช้เวลาบางส่วนกลับไปรู้สึกแบบเด็กๆ ประเภทเสียใจก็เสียใจ ดีใจก็ดีใจ แม้ว่ามันอาจจะดูอ่อนไหวอยู่บ้าง แต่ผมว่ามันคือการทำให้ตัวเรารู้สึกละเอียดอ่อน มองเห็นสิ่งสวยงามรอบตัวเราได้มากกว่าเวลาทั่วๆ ไป

3. การเป็นเด็กทำให้คุณได้เห็น “ความฝัน”

สิ่งมหัศจรรย์ของวัยเด็กคือการที่เราๆ ล้วนมีความฝันกัน เราอยากเป็นอย่างนั้น อยากเป็นอย่างนี้ทั้งที่จริงๆ เราก็ไม่รู้หรอกว่าจะเป็นได้ไหม แต่เราก็สนุกที่จะฝัน และผมว่านั่นคือสิ่งที่เราขาดหายไปเมื่อเราโตขึ้น ผมรู้สึกว่าการกลับไปสัมผัสความเป็นเด็กเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เรากลับไปฝัน กลับไปสนุก กลับไปโลดโผนผจญภัยโดยไม่ต้องกังวลหรือกลัวอะไรแบบที่เราเป็นเมื่อโตขึ้น ซึ่งนั่นเป็นประสบการณ์ที่ผมว่าเราควรจะหาเติมให้ตัวเองอยู่เรื่อยๆ

สำหรับผมแล้ว การเป็นเด็กไม่ใช่การพยายามทำตัวเป็นเด็กไปเสียทุกอย่าง มันคงเป็นอารมณ์ที่เขามักพูดกันว่า Young at heart นั่นคือทำหัวใจของคุณให้เป็นเสมือนเด็กอยู่เสมอ จากประสบการณ์ของผมแล้ว การปล่อยตัวเองให้รู้สึกและคิดแบบเด็กๆ ในหลายๆ ครั้งกลับกลายเป็นวัตถุดิบชั้นดีในการใช้ชีวิตหรือคิดงานต่อไป ความสนุกของการอ่านการ์ตูนและตื่นเต้นไปกับการเล่นเกมช่วยกระตุ้นพลังหลายๆ อย่างที่หายไปเมื่อเราต้องเผชิญหน้ากับโลกการทำงานที่เรามักบอกว่า “โหดร้าย”

ลองดูสิครับ ลองหาเวลาว่างๆ หรือหากิจกรรมบางอย่าง ให้คุณได้กลับไปสัมผัสตัวตนแบบเด็กๆ ของคุณดู อาจจะไม่ต้องเยอะ ไม่ต้องมาก แต่ให้หัวใจของคุณได้กลับไปมีชีวิตชีวาในแบบที่มันเคยโลดโผนบ้าง ผมเชื่อว่ามันจะทำให้คุณรู้สึกดีกับอะไรอีกหลายๆ อย่างเลยล่ะฮะ

#เดก