คนบางคนเก่งแต่ไม่ควรทำงานเป็นหัวหน้า

เคยเห็นสถานการณ์ที่คนทำงานเก่งมาก ๆ แต่พอโดนโปรโมทให้เป็นหัวหน้าทีม ผู้จัดการ หรือผู้บริหารแล้วกลับพังไม่เป็นท่าไหมครับ?

เรื่องนี้เป็นสิ่งที่มักเกิดขึ้นอยู่บ่อย ๆ และเป็นความเข้าใจผิดอยู่ไม่น้อยสำหรับหลาย ๆ คนว่าในเรื่องการเลื่อนขั้น

ที่เป็นแบบนี้เพราะการเป็นหัวหน้าคน และงานบริหารนั้นเป็นสิ่งที่มากกว่า "งาน" เยอะมาก โดยเรื่องสำคัญเลยคือการ "บริหารคน"

สมัยที่เราเป็นคนทำงานนั้น สิ่งเราโฟกัสคือการใช้ความสามารถของเรากับเรื่องงานตรงหน้า เคลียร์งานตรงหน้าให้ดี รับผิดชอบงานตัวเองให้เยี่ยมยอดเขาไว้ และผลงานของเราก็จะมาจากงานที่เราได้ลงมือทำนั่นแหละ

แต่พอเป็นผู้บริหารแล้ว มันจะกลายเป็นว่าผู้บริหารไม่ได้ลงมือทำเอง แต่คือจะต้องบริหารให้คนอื่น ๆ ทำงานให้ตามที่ตัวเองคิด หาวิธีทำอย่างไรเพื่อให้คนทำงานให้เสร็จและได้แบบตัวเองต้องการ

ซึ่งนั่นเป็นทักษะอีกแบบหนึ่งเลยก็ว่าได้

แน่นอนว่าประสบการณ์ทำงานอาจจะช่วยทำให้ผู้บริหารเข้าใจได้ว่างานที่ดีเป็นอย่างไร ต้องทำอย่างไร แต่การ "กำกับ" ให้คนทำงานได้อย่างที่ตัวเองบอกว่าดีนั้นเป็นอีกเรื่อง

และสิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่าคนนั้นไม่ใช่โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่คีย์คำสั่งไปแล้วก็จบ หรือตั้งโปรแกรมไว้ก็จะทำตามโดยไม่มีอะไรต้องมาห่วง คนทำงานมีความรู้สึกที่ต้องการการดูแล มีความปัญหาที่อยู่นอกเหนือ "งาน" ที่คนเป็นหัวหน้าต้องสังเกตให้เห็นและรีบแก้ก่อนจะลามจนเอาไม่อยู่ เช่นความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน ปัญหาที่บ้าน ความรู้สึกส่วนตัว ฯลฯ และสิ่งเหล่านี้ล้วนมีผลกับงานแทบทั้งนั้น

นั่นเลยไม่ใช่เรื่องแปลกที่หลายคนทำงานเก่งมาก ๆ แต่พอมาเป็นหัวหน้าคนแล้วไม่สามารถบริหารปัญหาเหล่านี้ได้ และทำให้การทำงานพังอย่างรวดเร็ว และมักจะเกิดขึ้นกับคนที่เพิ่งได้เลื่อนขั้นมาเป็นหัวหน้าคนเป็นครั้งแรก

นั่นยังไม่นับกับการวางตัวของหัวหน้าที่นำไปสู่เรื่องชวนหงุดหงิดของลูกน้องอย่างเช่นการใช้อำนาจโดยไม่เหมาะสม การลำเอียงและไม่ยุติธรรมกับคนในทีม เลือกที่รักมักที่ชัง ฯลฯ

และนั่นเลยเป็นที่มาที่เขาพูดกันว่าหลายคนเหมาะกับเป็นคนทำงาน เหมาะกับเป็นคนคิดงาน แต่อย่าให้เขาได้ไปบริหาร เจ้าของธุรกิจหลายคนเหมาะกับการเริ่มต้นบริษัท แต่ไม่ควรมาเป็นผู้บริหารบริษัทตัวเองเพราะพวกเขาไม่มีได้ทักษะการบริหารเลยแม้แต่น้อย

ซึ่งถ้ายังฝืนบริหารอยู่ต่อไปแล้ว ไม่ช้าบริษัทก็จะพังเอาได้ง่าย ๆ นั่นเองล่ะครับ