การทำให้คนสนใจคอนเทนต์ อาจจะแลกด้วยภัยต่อคอนเสพคอนเทนต์

ในยุคที่การทำคอนเทนต์เพื่อสู่กับอัลกอริทึมของโซเชียลนั้น การสรรหาเทคนิควิธีต่าง ๆ เพื่อจะ “ดึงความสนใจ” ของคนดูกลายเป็นสิ่งที่ครีเอเตอร์ต้องเลือกนำมาใช้อยู่เรื่อย ๆ ยิ่งเมื่อการแข่งขันเรื่องเนื้อหานั้นเข้มข้นกว่าเดิม การหาวิธีอื่นนอกจากเรื่องเนื้อหาที่ดึงความสนใจก็กลายเป็นสิ่งที่ต้องมี ไม่ว่าจะเป็นการเขียน Caption ให้โดนใจ การพาดหัว การเปิดหัวคลิป การตัดต่อให้ดูตื่นเต้น น่าติดตาม

แต่นั่นจะมีผลต่อคนดูนอกเหนือจากแค่การ “สนใจ” คอนเทนต์ของเราหรือเปล่า ?

นั่นเป็นคำถามที่ผมถามกลับเมื่อมีน้องที่รู้จักแลกเปลี่ยนกับผมว่าคอนเทนต์ของผมควรทำให้ดูแรงขึ้น ดู “เปรี้ยงปร้าง” มากกว่าเดิม เพื่อจะได้มีคนตามเยอะขึ้น มีคนพูดถึงเยอะขึ้น แต่ก็เป็นผมเองที่ชวนเขาคิดว่าการพยายามมุ่งเน้นไปให้คอนเทนต์ “เปรี้ยง” นั้นจะมีผลอะไรอีกหรือเปล่า

มันอาจจะดูเหมือนผมคิดมากไปก็ได้ แต่เพราะผมมองว่าทุกส่วนของ “คอนเทนต์” ส่งผลกับผู้อ่านไม่มากก็น้อย มันไม่ต่างจากการที่เราเสพอาหาร หรือสูดอากาศเข้าไป ซึ่งมันก็จะส่งผลกับร่างกายของเราทั้งในระยะสั้นและระยะยาว

การทำคอนเทนต์เพื่อที่หวังจะ “ดึงความสนใจ” ก็เป็นเทคนิคที่พยายาม “กระตุกสมอง” ของเราให้หยุดสนใจ และพยายามรักษาความสนใจนั้นไว้ นั่นเลยเป็นกลไกที่หลายคนรู้และนำแรงจูงใจต่าง ๆ มาเป็น ”ตัวล่อสมอง“ เช่นการใช้อารมณ์สุดโต่ง การใช้ภาษาสุดขั้ว การพาดหัวให้ดูฉูดฉาด ตลอดไปจนถึงการตัดต่อที่ ”กระตุกสมอง” กันอยู่ตลอดเวลา

คำถามน่าคิดคือ การที่เรารับคอนเทนต์แบบนี้ไปเรื่อย ๆ นั้นจะส่งผลอะไรกับเราบ้าง ? มันอาจจะเหมือนกับที่เราเคยเตือนกันว่าอย่าใช้ภาษาหยาบคายเพราะจะส่งผลกับอารมณ์ ทัศนคติ แถมกลายเป็นนิสัยในระยะยาว

เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ผมเองก็แลกเปลี่ยนกับผู้เรียน Content Marketing อยู่บ่อย ๆ ว่าในฐานะนักการตลาดนั้น เราก็หวังจะให้คนสนใจคอนเทนต์ของเราเป็นธรรมดา เราจะพยายามหาสูตรวิธีมากมายเพื่อดึงสายตาลูกค้ามาให้ได้ แต่ถ้าเราถอดหมวกของ ”คนขาย“ ออกไปแล้วกลับมาคิดในอีกมุมหนึ่งแล้ว เราอาจจะถามตัวเองว่าเมื่อสังคมมีคอนเทนต์ที่พยายามกระชากคนให้มาดูคอนเทนต์ตัวเองเต็มไปหมด เราเจอโพสต์ Clickbait มากมาย ไม่ว่าจะเป็นภาพ คลิป ฯลฯ ของพวกนี้จะทำให้สภาพแวดล้อมของคนเราเป็นอย่างไรกัน

นั่นคงเป็นคำถามที่ผมอยากทิ้งไว้ให้ ในวันที่สังคมคอนเทนต์ของเราก็พยายามอย่างหนักที่จะ ”ดึงความสนใจ“ ให้ได้กันนั่นแหละครับ