[เคล็ดลับมนุษย์เงินเดือน] 22 – อย่าให้คนทำงานด้วยเป็นที่รองรับอารมณ์

สิ่งน่าเบื่อที่มักเกิดขึ้นบ่อยๆ ในที่ทำงานคือที่มีใครสักคนใช้อารมณ์ในการทำงาน และสิ่งที่มักตามต่อๆ กันมาคือการใช้อารมณ์ต่อๆ ไประหนึ่งกับเป็นปฏิกริยาต่อเนื่องไปเรื่อยๆ พอหนักๆ เข้ากลายเป็นลามไม่ใช่คนสองคน แต่เป็นก๊วนกลุ่มจนเลยเถิดกันไปใหญ่

ที่มักเป็นเช่นนี้เพราะอารมณ์ในบางภาวะนั้นเหมือนกับเชื่อไวรัสก็ว่าได้ มันแพร่กระจายจากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่งอย่างรวดเร็วชนิดหลายคนตั้งตัวไม่ทัน ส่วนหนึ่งเพราะคนเรามักจะ “รู้สึก” ได้เร็วกกว่าการ “คิด” เหมือนที่หลายๆ ครั้งเรามักบอกได้ว่าคิดออกว่าอะไรคืออะไร แต่ความรู้สึกมันไปแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้น คนเราจึงรู้สึกส่งต่อกันได้ค่อนข้างรวดเร็ว ยิ่งถ้าใครสนิทกันพิเศษก็ยิ่งรู้สึกส่งต่อกันเร็วเข้าไปอีก

ทีนี้หลายคนก็อาจจะบอกว่าไม่ได้มีวัตถุประสงค์จะส่งต่ออารมณ์ไปให้อีกคน แต่เราก็คงไม่ลืมว่าความ “รู้สึก” นั้นเกิดขึ้นกับใครสักคนโดยที่อีกคนอาจจะยังไม่ได้ตั้งใจส่งให้อีกฝ่ายเลยก็ได้ เช่นเดียวกับสถานการณ์ที่บางคนไปนั่งกับคนที่เครียดๆ หรือรู้สึกดาว์นมากๆ คนที่เพิ่งเข้าไปนั่งก็จะพานรู้สึกแบบเดียวกันอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้แล้ว อารมณ์ยังถูกส่งผ่านออกมาด้วยการกระทำหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นการพูดการจา สีหน้าแสดงออก หรือแม้แต่ตัวหนังสือในอีเมล์ก็ตามที

เพราะคงไม่อาจปฏิเสธได้ว่าขณะที่เราอ่านตัวหนังสือในอีเมล์นั้น หลายๆ ครั้งที่เราจะรู้สึกหงุดหงิด หรือโมโหกับการใช้คำของฝ่ายที่พิมพ์มาเอาได้ง่าย

ฉะนั้นแล้ว มันจึงไม่ดีแน่ถ้าการสื่อสารของเราในออฟฟิศจะเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ส่งผ่านไปให้อีกฝ่ายเรื่อยๆ กลายเป็นลูกโซ่ไม่จบไม่สิ้น ทั้งที่อาจจะเริ่มมาจากคนไม่กี่คน เมื่อเป็นเช่นนี้ การสื่อสารต่างๆ จึงควรต้องระวังมากที่จะไม่ให้การพูดคุย เจรจา หรือให้ข้อมูลต่างๆ นั้นกลายเป็นการรองรับอารมณ์ของเรา

ว่ากันว่าถ้ามองแค่ประสิทธิภาพในการทำงานนั้น คนทั่วไปมักจะทำได้อยู่ในระดับที่ดีอยู่แล้ว แต่ถ้าเราอยู่ในภาวะทางอารมณ์ที่ดี การทำงานก็จะมีประสิทธิภาพตามไปด้วย แต่ถ้าอารมณ์ไม่ดี อะไรๆ มันก็จะดูแย่ ไม่ถูกใจไปเสียหมด ถ้าว่ากันง่ายๆ คือยิ่งจิตตกเท่าไร งานก็ไร้ประสิทธิภาพมากขึ้นเท่านั้น เช่นนั้นแล้วคงจำเป็นมากที่เราเองต้องพยายามรักษาอารมณ์ของตัวเองให้อยู่ในระดับที่สามารถทำงานได้มีประสิทธิภาพพร้อมๆ กับที่ต้องรู้ว่าจะส่งอารมณ์ดีและเลี่ยงส่งอารมณ์ร้ายให้คนอื่นด้วย

เพราะคงไม่มีใครอยากเป็นที่รองรับอารมณ์ของใครหรอกนะครับ

ภาพจาก: http://noticiasyaracuy.com/