เพราะชีวิตเราเหมือนโนบิตะ
ไหนๆ วันนี้ก็เป็นวันเกิดของโนบิตะ ผมเลยขอถือโอกาสเขียนบล็อคถึงตัวละครในการ์ตูนที่ผมรักมากที่สุดเรื่องหนึ่งในชีวิตเสียหน่อยแล้วกัน
ผมมักบอกหลายๆ คนว่าเราทุกคนล้วนมีโมเมนต์ที่คล้ายกับโนบิตะ นั่นคือเรามีความปรารถนาในอะไรบางอย่าง แต่ด้วยข้อจำกัดของเรา ทำให้เราก้าวไปถึงความปรารถนานั้นไม่ได้ หรือไม่ก็พยายามอะไรบางอย่างแล้วล้มเหลว ผิดหวัง พลาดหวัง ซึ่งก็เหมือนจุดเริ่มต้นของโดราเอมอนในแต่ละตอนที่เรามักเห็นโนบิตะจะวิ่งมาหาโดราเอมอนเพื่อขอ “ความช่วยเหลือ”
ใช่ครับ ชีวิตเรามักเจอสถานการณ์หลายอย่างที่เราต้องการความช่วยเหลือ และเราก็หวังเหลือเกินว่าเราจะมีคนอย่างโดราเอมอนที่จะช่วยเราได้ด้วยการให้อะไรบางอย่างกับเรา
แน่ล่ะว่าในชีวิตจริงเราคงไม่มีกระเป๋าสี่มิติ และไม่มีหุ่นยนต์สีฟ้ามามอบของวิเศษให้เราเป็นแน่ และเราก็ต้องหาทางแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง
แต่จริงๆ แล้วเราก็มีโดราเอมอนอยู่รอบๆ นะครับ เพียงแต่จะอยู่ในรูปของเพื่อนฟูง ครูบาอาจารย์ หรือพ่อแม่ ผู้มอบ “เครื่องมือ” ที่ช่วยให้เราแก้ปัญหาต่างๆ ได้ ซึ่งเครื่องมือต่างๆ อาจจะเป็นเครื่องมือจริงๆ ความรู้ วิชา หรือแม้แต่ “กำลังใจ” ซึ่งผมว่านั่นคือสิ่งที่ทุกคนรวมทั้งโนบิตะเองต้องการอยู่เสมอ เราต้องการเพื่อนที่อยู่เคียงข้างเราในวันที่เรามีปัญหาและต้องการที่จะแก้ไขหรือก้าวข้ามมันไปให้ได้
โนบิตะอาจจะโชคดีที่มีโดราเอมอน มีชิสุกะ ซุเนโอะ ไจแอนท์ และนั่นคือภาพความฝันที่เราประทับใจมาแต่ไหนแต่ไร
แต่ถ้าเรามองดีๆ ชีวิตจริงของเราก็มีตัวละครเหล่านั้นอยู่รอบตัวเรานั่นแหละน่า
Comments